„Trzy utwory w dawnym stylu” na orkiestrę smyczkową autorstwa Henryka Mikołaja Góreckiego (1933 – 2010) powstały w odpowiedzi na żartobliwy i przyjacielski „zarzut” Tadeusza Chlewskiego (ówczesnego dyrektora Polskiego Wydawnictwa Muzycznego) dotyczący braku melodii w utworach kompozytora. Napisane w 1963 roku w niecały miesiąc, należą dzisiaj do najbardziej popularnych i najczęściej wykonywanych utworów kompozytora. Nawiązanie do stylu dawnych epok widoczne jest już w samym tytule, w samej muzyce zaś objawia się wykorzystaniem melodii charakterystycznych dla muzyki renesansu. Ciekawostką jest, że w utworach skrajnych kompozytor używa jedynie siedmiu „białych klawiszy”. Środkowy utwór jest taneczny, nasuwa wręcz skojarzenia z wiejskim tańcem. Trzeci z nich nawiązuje zaś do anonimowej staropolskiej pieśni z połowy XVI wieku zatytułowanej „Pieśń o weselu Króla Zygmunta Wtórego”. W „Trzech utworach” słychać wyraźne odejście Góreckiego od eksperymentów awangardy w stronę muzycznej oszczędności i ludowej prostoty. Kompozycja jest też zwiastunem nowego stylu, który w latach późniejszych stanie się znakiem rozpoznawczym kompozytora na całym świecie.